مشکلات قفل دیجیتال تشخیص چهره

قفل دیجیتال تشخیص چهره بر اساس یکی از انواع دسترسی های بیومتریکی که به کاربران می دهد یعنی تشخیص چهره نام‌گذاری شده است. قفل های دیجیتال اساساً به دلیل ارائه دسترسی های جایگزین کلید مکانیکی به عنوان یک جایگزین مناسب برای دستگیره های مکانیکی مطرح شده اند. دلیل این جایگزینی مشکلاتی است که استفاده از کلید برای افراد به دنبال خواهد داشت.

مشکلاتی از قبیل حمل و یا حتی گم کردن آن ها که مجبور به تعویض کل مغزی دستگیره های معمولی می شوید. بعلاوه دسترسی های قفل دیجیتال غیرقابل کپی هستند به ویژه دسترسی های بیومتریک که از جمله آن ها می توان به تشخیص چهره، کف دست و اثر انگشت اشاره کرد. البته در میان دسترسی های بیومتریک تشخیص چهره دچار ضعف ها و مشکلاتی نسبت به سایر دسترسی های دیگر است. در این مقاله به توضیح انواع مدل های تشخیص چهره و کارکرد آن در قفل دیجیتال می پردازیم. همچنین مشکلات و نقاط ضعف قفل دیجیتال تشخیص چهره را بیان می کنیم. در نهایت مزیت های سایر دسترسی های قفل دیجیتال را شرح می دهیم.

کارکرد قفل دیجیتال تشخیص چهره

به طور کلی عملکرد تشخیص چهره به سه گونه متفاوت در کلیه تجهیزات الکترونیکی می باشد که در این جا به شرح تک تک آن ها می پردازیم. ابتدایی ترین نوع تشخیص چهره را در فیلترهای اینستاگرام می بینید. کارکرد این نوع از تشخیص چهره تنها پیدا کردن یک شکی شبیه چهره است و هیچ عملکرد مطابقت دادن چهره با الگویی خاص در این حالت وجود ندارد.

حالت دوم  آن چیزی است که در گوشی های هوشمند و قفل دیجیتال مشاهده می کنید. در این حالت ابتدا از چند زاویه مختلف از چهره فرد عکس گرفته می شود سپس این عکس ها در پایگاه داده قفل دیجیتال و یا گوشی ذخیره می شود. با مراجعه مجدد کاربر در نزدیکی قفل چهره او با یکی از تصاویری که در پایگاه داده قفل وجود دارد مطابقت داده می شود. در صورت تطبیق درست درب برایتان باز می شود. به این حالت اصطلاحاً FACE ID می گویند.

حالت سوم برای مراکز امنیتی مثل پایگاه داده (DATABACE) سیستم های پلیس است. در اینصورت برای شناسایی افراد و استفاده از سنسور تشخیص چهره، چهره فرد با کلیه تصاویری که در این پایگاه داده وجود دارد مقایسه شده و به دقت مطابقت داده می شود.

انواع سنسور تشخیص چهره در قفل دیجیتال

سنسورهای تشخیص چهره در قفل های دیجیتال به انواع دو بعدی و سه بعدی تقسیم می شوند. سنسور تشخیص چهره دو بعدی نقاط ضعف بیشتری نسبت به نوع سه بعدی آن دارد؛ چرا که در حسگر تشخیص چهره دو بعدی عمق صورت مانند عمق پیشانی و یا زوایای بینی تشخیص داده نمی شوند. از این رو در نوع دو بعدی به راحتی می توانید از طریق عکس و یا فیلم سنسور دستگاه را فریب دهید و قفل دیجیتال را باز کنید.

در سنسورهای تشخیص چهره سه بعدی علاوه بر تشخیص زوایای صورت، با نور نامرئی مادون قرمز و یا همان سنسور IR عمل تشخیص چهره در قفل دیجیتال انجام می شود. کارکرد سنسور IR به گونه ای است که زمان بازگشت اشعه مادون قرمز از زوایای مختلف صورت به سنسور را محاسبه می کند. 

مزایای قفل دیجیتال

در حال حاضر اثر انگشت امن ترین دسترسی بیومتریک است؛ چرا که فقط در صورت استفاده از بافت زنده و دارای جریان خود کار تشخیص هویت افراد معرفی شده به قفل صورت می گیرد. در اینصورت دیگر نمی توان تنها با داشتن الگوی اثر انگشت سنسور تشخیصی را فریب داد. 

در قفل های کارتی به دلیل ممانعت از کپی سریال اقسام مختلف تگ های RFID، اطلاعات دیگری از کاربر به قفل معرفی می شود. این تگ ها در شکل های کارت های بزرگ، KEY TAG (جاسوئیچی مانند) و اسمارت کارت (کارت های پشت برچسبدار مخصوص گوشی همراه) در بازار موجودند تا بنا بر سلیقه و راحتی یکی را انتخاب نمایید.

برای ورود ایمن رمز سیستم تابع خیالی در قفل دیجیتال تعبیه شده است تا با ورود تعدادی کاراکتر عددی فیک قبل و یا بعد از رمز اصلی از حدس آن توسط دیگران جلوگیری کنید. همچنین نمایش تصادفی جای اعداد برای ورود رمز از پی بردن به رمز توسط جای انگشت نفر قبلی جلوگیری می کند.

مشکلات قفل دیجیتال تشخیص چهره

یکی از موارد مهمی که در روند تشخیص چهره اختلال بوجود می آورد داشتن آیتم های اضافی روی صورت است. مواردی مثل ماسک، عینک، کلاه و … قفل دیجیتال تشخیص چهره را با مشکل روبرو می کند. بحث بعدی در رابطه با ژست های صورت است مواردی مثل تغییر حالت صورت، خنده، اخم و … هم اشکالاتی در تشخیص چهره بوجود می آورد. دلیل اصلی این موضوع این است که تصویر شما با زاویه استانداری به قفل هوشمند معرفی شده است و دستگاه امکان انعطاف پذیری زیادی در این مورد را نخواهد داشت.

مشکلات دیگری که باعث ضعف در عملکرد قفل دیجیتال تشخیص چهره می شود تغییر نور است. چه در سنسورهای دو بعدی و چه در سه بعدی تشخیص چهره در نهایت با نور کار تشخیص هویت افراد انجام می شود. حال این نور می خواهد مرئی و یا مانند سنسور IR نامرئی باشد. ضعف بعدی در خصوص تعداد چهره هایی است که به قفل معرفی می شود در حقیقت هر چقدر تعداد آن ها بیشتر باشد امکان معطلی شما برای تطبیق آن با پایگاه داده ای قفل بیشتر می شود.

مسئله بعدی در خصوص فاصله ای است که کارکرد تشخیص چهره توسط قفل دیجیتال انجام می شود. گفته می شود در فاصله یک متری قفل این عمل امکانپذیر است. در صورتی که در بیشتر قفل های دیجیتال تشخیص چهره موجود در بازار برخلاف این ادعا می بایست صورت خود را کاملاً نزدیک قفل بگیرید تا شناسایی شود.

برای کسب اطلاعات بیشتر از قفل‌های دیجیتالی پیج اینستاگرام ما را دنبال کنید.